Sjiert

donderdag 25 augustus 2016



“Zoals ik het zie heeft iedereen een pakketje geluk en dat pakketje zit als het ware in een kluis. Soms kan je de kluis niet openmaken, bijvoorbeeld door je opvoeding of je inborst. Je hebt dan iemand nodig die je op de goede weg wijst; die je de sleutel van je kluis helpt terugvinden. Je moet ook zelf leren hoe je de sleutel omdraait, want dat is voor iedereen anders. Als je dat lukt kan je de kluis openen en het geluk beetpakken.”

Hans

donderdag 18 augustus 2016

“Wat is geluk? Dat is natuurlijk de ‘big question’.
Voor mij is dat bijvoorbeeld enthousiasme. Als ik enthousiast ben en dat terugkrijg van een klant, dan word ik daar echt gelukkig van. Maar het is ook belangrijk om vrij te zijn van zorgen, en stil te staan bij de mooie momenten.
Ik denk wel eens dat ik te weinig over geluk nadenk. Je gaat door met je leven en de dingen van alledag. Als ik er meer over zou nadenken zou ik mezelf wel gelukkiger kunnen maken. Door er over te denken ga je het ook meer voelen. Geluk vind je uiteindelijk niet in het materiële. Je vindt het nog het meest tussen je oren.”

Bernadette

vrijdag 12 augustus 2016


 

“Waar ik gelukkig van word? Daar hoef ik niet lang over na te denken; dat mijn eerste kleinkind op komst is!
We zaten op een boot voor de vakantie en vierden daar de verjaardag van mijn zoon. Een dag ervoor was de echo, en wisten ze of het een jongetje of meisje gaat worden. Dat hadden ze verwerkt in de taart. Ik was zó nieuwsgierig! Eerst zag ik alleen een bruinige taart, maar toen we hem doorsneden kwam de roze vulling tevoorschijn. Het wordt een meisje! Ik heb zelf twee zoons en daar ben ik dolgelukkig mee, maar een meisjeswens was er altijd wel. Als er twee soorten zijn wil je ze toch allebei?
Ik word nu dus een echte meisjesoma. M’n zoon zegt dan wel: “Mam, wij doen niet aan roze hè?”, maar oma doet dat wel. Ik ben al naar zo’n outlet geweest en daar heb ik een hele zak vol roze gekocht. Roze sokken, roze pet; als het maar roze was. Ja hoor, bij oma mag roze.”


Marjan

vrijdag 5 augustus 2016



“Het is fijn dat het nu vakantie is, zeker op de dagen met mooi weer. Toch heb ik ook al weer zin om aan het werk te gaan. Ik ben vrijwilliger op een basisschool hier in Elst. Toen mijn kinderen nog op school zaten ben ik begonnen als overblijfjuf. Dat is alweer 17 jaar geleden. Inmiddels ben ik een soort manusje-van-alles en voel ik me echt in het team opgenomen. De kinderen kennen me ook als ‘juf Marjan’ en aan het einde van het schooljaar kreeg ik van een jongetje een cadeautje omdat hij me een toffe juf vindt; dat is toch leuk! Ik voel me echt op mijn plek op school. De sociale contacten, het ritme, daar heb ik wel weer zin in na de vakantie.”