Tussen juli 2016 en juni 2017 heb ik 50 interviews gehouden voor Elst over geluk, waarna ik nieuwe dingen ben gaan doen. Toch bleef er een idee knagen; een mooi boekje maken met alle geluksverhalen, als definitieve afsluiting van dit mooie project.

Dat boekje gaat er nu komen!

De bedoeling is dat het boekje in het voorjaar van 2018 beschikbaar zal zijn. U kunt het bij mij bestellen, en waarschijnlijk ook bij de plaatselijke boekwinkel en via bol.com, voor een prijs van rond de 20 euro.
Houd voor meer informatie de facebookpagina van Elst over geluk in de gaten!

Elst over geluk - Afsluiting

Inmiddels is zijn er op deze website vijftig Elstenaren aan het woord geweest. Iedereen wist iets bijzonders te noemen waar hij of zij gelukkig van wordt, en dit project is zeker een van de dingen die mij het afgelopen jaar gelukkig heeft gemaakt.

Toch wordt het nu tijd voor iets nieuws. Ik heb met veel plezier aan Elst over geluk gewerkt, maar ik wil niet dat er routine gaat ontstaan. Het is tijd voor verandering; al blijf ik in een andere vorm zeker mijn best doen om Elst nog mooier te maken.    

Ten slotte wil ik iedereen die aan dit project heeft bijgedragen graag bedanken. Een speciale vermelding verdienen; Els, Marjan, Bernadette, Hans, Klaske, Sjiert, Dick, Estelle, Ignace, Ritchie, Dean, Jeroen, Christa, Trudy, Mickel, Wim, Melvin, Dennis, Ben, Willy, Chiara, Ivo, Janine, Dana, Vera, Julian, Frank, Lisette, Fayona, Frank, Johan, Annet Annelies, Tesse, Loes, Noor, Renske, Jeppe, Wende, Wijnte, Andries, Annette, Fred, Feike, Fabiënne, Bets, Thé, Berta, Caroline en Imke. Zonder jullie had ik dit project nooit kunnen maken. Heel erg bedankt voor jullie tijd en inspirerende verhalen.

Brigitta Nijssen 

Imke

“Ik hou erg van fotografie, dus ik heb altijd mijn telefoon bij me om foto’s mee te maken. In alles wat ik tegenkom kan ik wat moois zien. Fotograferen vind ik heel leuk om te doen, maar het geeft me ook  voldoening om iets te delen met anderen. Ik publiceer bijvoorbeeld foto’s op een Facebookpagina over Elst, en ik merk dat mensen het leuk vinden om hiervan mee te genieten. Als ik een foto van bijvoorbeeld de toren of de nieuwe fontein laat zien, dan zien mensen hoe mooi Elst is. Ze worden er blij van, en daar word ik weer blij van.”

Caroline

“Geluk zit voor mij in heel veel dingen, maar het belangrijkst is creatief denken en projecten opzetten. Als ik out of the box kan denken ben ik in mijn element. Ik heb bijvoorbeeld geholpen met het opzetten van de Speelotheek en Theater de KiK. Er was niets, alles moest nog bedacht worden. Dat vind ik geweldig; op die manier iets maken waar andere mensen plezier aan hebben. Ik wil ook best uitvoeren, maar het diepe geluk komt als ik flink creatief mag los gaan.”

Berta

“Ik denk veel terug aan het oude Elst. We  woonden aan de Bemmelseweg, in de eerste nieuwe arbeidershuisjes die gebouwd waren. Die huisjes waren heel simpel en we woonden er met zijn twaalven; Mijn vader en moeder, vijf jongens, vier meisjes en opoe. Als ik eraan terugdenk dan denk ik ‘Och, hoe tevreden waren we allemaal.’  Maar ik ben ook heel blij dat ik het nieuwe Elst nog meegemaakt heb. De Dorpsstraat is echt geweldig nu en er is zoveel te doen! Ik vond het oude toen mooi, maar vind het ook prachtig om het nieuwe mee te maken.”

Thé

“Ik werkte vroeger in de recycling; handelen in oud ijzer en metalen. De firma was gesticht door mijn vader, nog voor de oorlog, daarna heb ik het bedrijf voortgezet samen met mijn twee oudere broers. De samenwerking tussen ons is altijd prima geweest en zorgde ervoor dat ik met plezier naar mijn werk ging. Dat is zeker iets wat me toen gelukkig maakte, en me nog steeds gelukkig maakt als ik eraan terugdenk.”

Bets

“Ik vind dat je in de wereld bent om elkaar te helpen; je hoort voor een ander klaar te staan. Ik was vroeger bijvoorbeeld actief bij het Rode Kruis. Toen hebben we met een groepje vrijwilligers uit Elst hulp geboden bij de overstromingen in Zeeland. Nu loop ik moeilijk, maar ik probeer toch te doen wat ik kan. Dan sta ik met de rollator in de ene hand, en met de andere hand probeer ik iemand te helpen. Het is de aard van het beestje; ik vind het fijn om iets te doen voor een ander.”

Fabiënne

“Je hebt in Nederland de vrijheid om je eigen keuzes te maken en om jezelf te zijn; voor is dat mij de kern van geluk. Vooral als vrouw is die vrijheid niet overal vanzelfsprekend. Ik denk dat wij als Nederlandse vrouwen zeer gelijk staan aan mannen. Het wordt bijvoorbeeld niet gek gevonden als je ambitieus bent of een bedrijf opricht. In veel landen is dat toch anders; daar is het al heel wat als er geld is voor meisjes om naar school te gaan. Als vrouw, en moeder van een meisje, ben ik heel blij en gelukkig dat dat in Nederland anders is. ”

Serie Stap voor Stap; Wende

“Ik word gelukkig van mijn poes Minke. Ze is een lapjeskat en ze heeft de kleuren wit, bruin en zwart. Ze is 18 jaar oud. Waarom ik gelukkig word van Minke is omdat je haar leuk kan aaien en omdat ze lekker zacht is. Ik word er gelukkig door omdat ik Minke heel lief vind. Ik vind sommige dingen van Minke heel schattig, zoals haar pootjes, haar tongetje en haar neusje. En ik wil Minke gewoon nooit meer kwijt.”

Serie Stap voor Stap - Jeppe

“Ik word gelukkig van een pretpark, want er zijn veel leuke dingen te doen zoals een schommelschip en een achtbaan. In een schommelschip voel je dat je vliegt, in een achtbaan voel je hetzelfde. Daarom is het leuk. Daar word ik gelukkig van.”

Serie Stap voor Stap - Renske

“Ik word gelukkig van door het bos fietsen. Ik doe dat niet zo vaak. Als ik het doe is het vaak op Terschelling naar het strand. Het strand is ook gewoon geweldig, het zonnen en zo. Maar door het bos fietsen geeft een gevoel van vrij, vrij en nog eens vrij. Lekker over de heuvels fietsen. De bomen en de mooie natuur. Heerlijk.”

Serie Stap voor Stap - Noor

“Ik word gelukkig van mijn katten. Ze zijn heel lief en zacht. Ze heten Castor en Pollux en ze zijn zeven of zes. Ze komen wel eens op je schoot zitten. Castor is vaak buiten en Pollux is vaker binnen. Pollux is dol op spelen en als hij er zin in heeft klimt hij in bomen. Castor is dol op buitenspelen, maar hij is niet echt een vechter. Pollux wel.

Als ik verdrietig ben en als ik ze dan knuffel dan word ik blij.

Serie Stap voor Stap

Eind maart gaf ik, onder begeleiding van juf Barbara, een gastles in de plusklas van basisschool Stap voor Stap. Ik heb verteld over Elst over geluk, en daarna hebben de leerlingen zelf geschreven over waar zij gelukkig van worden. Deze verhalen vormen samen de serie Stap voor Stap, die van twee tot en met twaalf mei twee keer per week hier te lezen is. De reguliere portretten van Elst over geluk worden vanaf vrijdag 19 mei weer wekelijks gepubliceerd.

Feike

“Eén geluksmoment uit mijn jeugd herinner ik me nog heel goed. Ik was een jaar of dertien en ik ging in een natuurgebied vlakbij ons huis bloemen plukken voor mijn moeder. Ik was er helemaal alleen, omgeven door pinksterbloemen, en het was heel stil. Ik keek om me heen en voelde me echt overvallen door een geluksgevoel. Dat moment is me altijd bijgebleven.

Helemaal speciaal was dat ik zo’n vijfenveertig jaar later op dezelfde plek weer een geluksmoment had. Ik was terug in mijn oude woonplaats om mijn verjaardag te vieren. De omgeving was natuurlijk veranderd, maar ik liep op bijna dezelfde plaats  toen mijn kleinzoon me belde om me te feliciteren. Weer overviel me zo’n geluksgevoel. Die plek blijft bijzonder voor me.”

Fred

“Ik woon nu zes jaar in Elst met mijn vrouw en kinderen, en ik voel me daar heel erg rijk bij. In de stad heb ik me altijd wat verloren en alleen gevoeld. Hier is meer sociale controle en dat vind ik heerlijk. Mensen zeggen goeiemorgen en staan voor elkaar klaar; je bent buren dus je helpt elkaar gewoon. Ik ben blij dat ik mijn kinderen in zo’n veilige en vriendelijke omgeving kan laten opgroeien.”

Annette

“Twee jaar geleden was dit allemaal landbouwgrond en werd er veel bemest. Toen we begonnen met het aanleggen van Landerij de park zag je ook maar brandnetels en distels. Nu zie je de natuur veranderen en steeds diverser worden. Dat merk je niet alleen aan de planten maar er zijn ook steeds meer soorten vogels, er zijn bijen en in de nieuwe sloten zwemt al volop vis. Als ik dat allemaal zie voel ik me echt gelukkig. Er is hier iets heel bijzonders van de grond gekomen.”

Andries

“Landerij de Park is mijn favoriete plek in Elst, en dan met name de kinderboerderij. Het is ontzettend leuk om kinderen in aanraking te brengen met beesten en de natuur. Ze kunnen hier van alles beleven: lekker door de weilanden baggeren, hutten bouwen en met water spelen. We hebben een keer een enquête gehouden waarin we de kinderen vroegen  wat ze het allerleukst vinden op de Landerij. Het leukst vonden ze in de modder springen! Dat is toch geweldig! Ik vind het echt schitterend.”

Wijnte

“We leven in een maatschappij die gefocust is op groei; meer, meer, meer. Ik denk wel dat je ambitie moet hebben maar tegelijkertijd is tevreden zijn ook belangrijk. Het is een uitdaging om daar balans in te vinden. Volgens mij heb ik die balans wel. Ik heb een stip op de horizon staan waar ik uiteindelijk naar toe wil, maar neem het leven ook zoals het komt. Ik ben eigenlijk best een gelukkig mens, denk ik.”

Loes

“Wat me vooral trekt bij Stichting Kanjers Elst is het organiseren  van de activiteiten. Op die manier iets kunnen doen voor een ander vind ik erg leuk. Ik ben nu bijvoorbeeld bezig met het regelen van een fietstocht die we organiseren in het paasweekend. Over allerlei dingen moet worden nagedacht; er moeten genoeg parkeerplekken zijn, iemand moet de route uitpijlen en ik ben ook wat paasactiviteiten aan het verzinnen. Het is echt een leuke uitdaging. Dat we er dan ook nog geld mee ophalen voor een goed doel is een hele mooie bonus!”

Tesse

“Ik was de eerste vrijwilliger bij Stichting Kanjers Elst. Elk jaar kiezen de Kanjers drie goede doelen en daar halen we samen geld voor op. We organiseren zelf allerlei acties en we doen mee met Alpe d’Huzes. Dit jaar ga ik voor de derde keer de Alpe op. De eerste twee keer ging ik fietsend naar boven en dit jaar ga voor het eerst lopend. Dat is extra uitdagend want ik ben niet zo’n loper. Ik ben daarom al aan het trainen met hardlopen, en ik doe ook nog volleybal en spinning. Ik wil het echt halen want geld inzamelen is belangrijk. En het is natuurlijk ook heel leuk om mee te doen!”

Annelies

“Ik zong pas een half jaar bij barbershopkoor ‘Between Two Rivers’ toen mijn relatie eindigde en ik met spoed andere woonruimte zocht. Ik had niks meer en mijn familie woont aan de andere kant van het land. Ik voelde me diep ongelukkig. Het koor heeft me toen echt fantastisch geholpen; via hen vond ik tijdelijke woonruimte. En toen ik zes maanden later de sleutel van mijn nieuwe appartement kreeg hebben ze me aan allerlei spullen geholpen. Met hun hulp kon ik een nieuw leven opbouwen. Inmiddels gaat het goed met me; ik ben voor het eerst in mijn leven echt  gelukkig. Het koor voelt als familie en ik voel me helemaal thuis in Elst. Ik ga hier nooit meer weg.”

Annet

“Ik ben van nature druk en chaotisch, maar sinds ik begonnen ben met mediteren heb ik meer rust in mijn hoofd. Het lukt me daardoor beter om open te staan voor mooie momenten. Ik heb er meer aandacht voor en ik geniet intensiever. Dat maakt ook dat ik me gelukkiger voel. Niet dat ik het al perfect onder de knie heb hoor; het blijft oefenen. Maar zonder mediteren was ik misschien al lang op hol geslagen!”

Prins Frank van de Rullekes

“Iedereen is druk met zijn werk en gezin, maar toch moet je de tijd nemen om plezier te maken. Carnaval is daar een goed voorbeeld van. Mensen hebben misschien zorgen of problemen, maar als ze naar een pronkzitting gaan vergeten ze dat even. Ze hebben samen plezier en ze lachen. Daar wordt iedereen beter van. Je bent uiteindelijk het gelukkigst als de mensen om je heen ook vrolijk zijn.”

Prinses Fayona de Spetter

“Mijn moeder zei dat we nog even naar de winkel gingen, dus ik moest mijn schoenen aandoen en mijn haar netjes maken. Ik vond het een beetje gek. Vlak daarna kwamen ineens allemaal mensen binnen. Ik dacht ‘Ojee, wat gebeurt hier nou weer!’. Toen  vertelden ze dat ik Prinses Carnaval geworden was! Ik vond het heel leuk maar ook spannend. Ik wist niet zo goed wat ik allemaal moest doen. Ze hebben me uitgelegd dat je vooral goed met mensen moet durven praten. Dat kan ik wel. En ik mag straks op de wagen staan en snoep gooien; daar heb ik superveel zin in!”

Johan

“Ik zing nu 12 jaar als bas bij koor Eigen Wijs. Dat is iets waar ik nog altijd heel gelukkig van word. 

Sowieso maakt muziek me gelukkig; ik kan er veel in kwijt en het geeft me ook energie. Ik leef er naar toe om elke woensdagavond te kunnen zingen. Het repeteren is een feest. En dan zijn er nog de optredens natuurlijk! We werken nu toe naar ons jubileumconcert volgend jaar. Ons koor bestaat dan 25 jaar. Iedereen is zo enthousiast aan het oefenen, het gaat vast een geweldige avond worden!”

Lisette

“Ik  zat al op een pony voordat ik kon fietsen, misschien zelfs voor ik kon lopen. De paarden zijn daarna altijd een rode draad gebleven in mijn leven; ik had een bijbaantje op de manege, ging paarden rijden voor anderen en ook veel vrienden ken ik via de paarden. Zo verkocht mijn vader ooit een paard  dat uiteindelijk in Dubai is beland. Via Facebook leerde ik haar nieuwe eigenaresse kennen, en inmiddels heb ik haar en het paard daar al drie keer opgezocht. Een moment tijdens mijn laatste reis is me vooral bijgebleven. We gingen met een groep vrienden picknicken in de woestijn. Toen we daar zaten realiseerde ik me dat we met zeven nationaliteiten bij elkaar zaten, allemaal verbonden door de paarden. Dat voelde echt heel bijzonder.”

Frank

“Een van de mooiste dingen die we doen met Wandelsportvereniging De Elstars is het organiseren van de Walk&Roll wandelingen tijdens de Elstser Gezins Avondvierdaagse. We nemen dan ouderen in een rolstoel mee en wandelen met hen een aangepaste route. Sommige mensen kunnen zich niet zo goed meer uiten, maar je ziet aan hun sprankelende ogen dat ze ervan genieten. Aan het einde van de avondvierdaagse krijgen ze een medaille overhandigd en dat is voor iedereen een mooi moment. We hoorden na de laatste editie zelfs dat sommige mensen de volgende ochtend vroegen of ze hun medaille  weer om mochten, en dat ze zitten te popelen om volgend jaar weer mee te gaan. Dat geeft veel voldoening en energie.

En ik vind het ook heel bijzonder dat het steeds lukt om een aantal ondernemers te enthousiasmeren om hieraan bij te dragen. Het is een echte Elsterse samenwerking van onze vereniging samen met de ondernemers, het verzorgingshuis en de gemeente. We versterken elkaar allemaal.”

Julian

“Ik wil me inzetten voor wat er om mij heen gebeurt, zodat het allemaal een stukje beter wordt. Het raadswerk dat ik doe is daar belangrijk in. Het werkt heel direct. Ik word wel eens op straat aangesproken over een situatie waar ik  gelijk wat mee kan doen. We zijn een kleine gemeente en je merkt sowieso dat mensen veel met elkaar praten. Het is heel open, vriendelijk en gemoedelijk allemaal. Dat zie je ook wel terug in de raad. Iedereen gaat normaal met elkaar om en heeft het beste voor met zijn omgeving. Ik denk dat dat ook de insteek moet zijn van politiek; je inzetten voor je omgeving. Daar ben je voor gekozen.”

Vera

“Het is eigenlijk best een moeilijke vraag; wat geluk is. Ik denk dat het al fijn is als je in Nederland  geboren wordt. Je kan goed onderwijs volgen en je hebt best heel veel in vergelijking met armere landen. Als ik op het journaal zie wat er gebeurt in het buitenland; soms raken daar mensen gewond maar kunnen ze niet naar het ziekenhuis omdat de weg te erg kapot is of worden ze niet beter omdat de ziekenhuizen slecht zijn. Als hier iets ergs zou gebeuren zou dat allemaal veel makkelijker opgelost worden. We hebben het best wel goed.”

Jeroen

“Geluk is een gevoel dat je hebt en ik probeer dat te vinden in de kleine dingetjes; lekker buiten zitten, een kop koffie in de ochtend, met m’n meisje naar het strand. Natuurlijk kunnen grote doelen ook een bepaalde vorm van geluk geven, want als je een groot doel stelt voor jezelf en het lukt dan is er wel een verlangen verwezenlijkt. Maar het moment van geluk is vrij kort en je raakt er al snel weer aan gewend. Als je kan genieten van de kleine momenten kan je het geluk over een veel langere periode strekken.”